Psou

จากที่ติดตามข่าวมาตอนนี้ประกันทุกบริษัทยังให้ความคุ้มครองค่ารักษาพยาบาลและเสียชีวิตจากไวรัสโคโรน่าตามปกติ “แต่เมื่อใดที่ไวรัสโคโรน่าถูกประกาศให้เป็นโรครุนแรงหรือ ภาวะฉุกเฉิน เมื่อนั้นอาจจะเป็นโรคยกเว้นที่ไม่สามารถเบิกค่ารักษาได้หรือมีเงื่อนไขเพิ่มขึ้น” สิ่งที่ผมคาดการณ์ไว้แต่รอดูสถานการณ์ตอนนี้มันเป็นจริงแล้ว เนื่องมาจากประกันชีวิตและสุขภาพคือการเฉลี่ยภัยโดยประชากรที่ทำประกันสุขภาพเป็นบุคคลที่ถือว่าสุขภาพดี มีคุณสมบัติเหมือนกันจ่ายเบี้ยเข้ามา ใครที่มีเหตุฉุกเฉินต้องการใช้ค่ารักษาพยาบาล บริษัทก็จะให้เงินก้อนนี้ไป บริษัทไหนที่มีประชากรทำประกันสุขภาพน้อย เบี้ยน้อย แต่มีอัตราการเจ็บป่วยสูง ก็มีความเสี่ยงที่จะไม่มีเงินทุนตรงนี้มาจ่าย (จากหลักสูตรระบบประกันสุขภาพ MOOC Chula) ทีนี่ถ้ามาต่อที่ว่าถ้าไวรัสโคโรน่ากลายเป็นโรคที่ทุกคนมีความเสี่ยงทำไมบริษัทอาจจะต้องยกเว้นในการทำประกันสุขภาพ (ย้ำว่าเป็นความเห็นส่วนตัวโดยอ้างจากประกันสุขภาพเด็กช่วง 5 ปีที่ผ่านมา) ประกันสุขภาพเด็กมีการเคลมเยอะมาก เพราะเด็กเจ็บป่วยสูงกว่าผู้ใหญ่ ป่วยแล้วหายช้ากว่า เจ็บนิดเจ็บหน่อยพ่อแม่ก็พาไปโรงพยาบาล เมื่อก่อนเบี้ยประกันสุขภาพเด็กปีละ 10,000 ต้นๆ เข้าโรงเรียนทีเคลมไป 30,000-40,000 บาท บางคนเข้าโรงพยาบาลหมดไปเป็นแสน เกินค่าเบี้ยที่จ่าย และอัตราการเจ็บป่วยของเด็กที่ทำประกัน 100 คนจะเข้าโรงพยาบาลประมาณ 90 คน ทำให้เงินส่วนที่เราจ่ายเบี้ยมันเกินงบไปหมด จากการเฉลี่ยภัยของประชาชนที่จ่ายเบี้ยเข้ามากลายเป็นความรับผิดชอบของบริษัทที่จะต้องหาเงินมาจ่ายส่วนนี้ ปีที่ผ่านๆ มาหลายบริษัทปิดแผนประกันสุขภาพเด็กไปเลย บางบริษัทก็ปรับเพิ่มเบี้ยขึ้น บาที่ก็ขึ้นอีกอีก 100% คนที่ทำประกันสุขภาพให้ลูกแล้วก็โรคดีไป ส่วนคนที่เพิ่งจะเริ่มมองหาประกันก็ต้องคิดหนักเพราะเบี้ยแพงเหลือเกิน จากตัวอย่างประกันสุขภาพเด็กที่กล่าวไปจึงคาดการว่า ถ้าไวรัสโคโรน่าระบาดมากกว่านี้ ทุกคนมีความเสี่ยงต่อการเสียชีวิตและเจ็บป่วยมากขึ้นก็อาจเป็นไปได้ว่า บริษัทประกันอาจจะต้องทบทวนและมีแผนอะไรสักอย่างเดียวกับค่ารักษาพยาบาลของโรคไวรัสโคโรน่า ซึ่งตอนนี้ก็เริ่มเห็นแล้วว่าแผนประกันที่คนนิยมซื้อเริ่มปิดขาย หรืออกแผนใหม่ที่มีเงื่อนไขมากขึ้น คุ้มครองน้อยลง หากวันนี้ใครยังไม่มีประกันชีวิตและสุขภาพอยากให้เริ่มหาไว้ตอนที่เรายังแข็งแรงและสุขภาพดี เพราะในวันที่ป่วยและอยากทำประกันสุขภาพ บริษัทอาจจะไม่รับเราก็ได้ […]

หลายคนกำลังคิดหนักว่าเศรษฐกิจกิจไม่ดี งานที่ทำก็ไม่มั่นคง ที่คิดว่าจะทำประกันชีวิตหรือสุขภาพก็ต้องพักไว้ก่อนใช่ไหมครับ แต่ในฐานะนักวางแผนประกันชีวิตอยากบอกว่า “ไม่ว่าเศรษฐกิจแบบไหน ประกันชีวิตและสุขภาพก็ขายดีตลอด” ทำไมนั่นหรอมาอ่านกัน ที่บอกว่าไม่ว่าเศรษฐกิจดีหรือแย่ ประกันชีวิตหรือสุขภาพก็ขายดีก็เพราะว่า ประกันไม่ใช่สินค้าฟุ่มเฟยแต่เป็นสิ้นค้าพื้นฐานที่ทุกคนควรมี (เว้นประกันสะสมทรัพย์ที่อาจจะไม่นิยมเท่าไหร่) เพราะเศรษฐกิจจะดีหรือจะแย่ ชีวิตเราก็มีความเสี่ยงทั้งนั้น ประกันชีวิตทำไว้เพราะป้องกันว่าถ้าตายไปจะคนรอบข้างจะลำบากไหม ทำประกันไว้ก็อุ่นใจกว่า ประกันสุขภาพช่วยโอนความเสี่ยงเพราะคนเราเสี่ยงต่อการเจ็บป่วยตลอดเวลา แทนที่จะต้องมาลุ้นว่าป่วยแล้วจะเอาเงินที่ไหนไปรักษา มีประกันสุขภาพก็อุ่นในกว่า ไม่มีงบเยอะก็ซื้อแบบงบน้อยมีค่ารักษายังดีกว่าไม่มีเลย ยิ่งตอนนี้หลายคนมองว่าเศรษฐกิจแย่ ของขายไม่ดี จะตกงานเมื่อไหร่ไม่รู้ ที่บ้านก็มีหนี้สิน ทุกวันมีแต่ข่าวอุบัติเหตุ คนยิงกันเป็นว่าเล่น โรคระบาดไวรัสโควิด-19 ก็มา ฝุ่น PM 2.5 อีก แอดมินอยากจะบอกว่าก็เพราะเหตุผลที่บอกไปนี้แหละเราจึงต้องทำประกันไว้ มาดูทีละข้อเลยดีกว่า ถ้าใครสามารถตอบคำถามต่อไปนี้ได้ ไม่ต้องทำประกันเลย เราจะตกงานเมื่อไหร่ก็ไม่รู้? หากเป็นแบบนี้จริงๆ ถามว่าหากตกงานจริงๆ เราก็จะไม่มีประกันสุขภาพที่บริษัทเคยให้มถ้าเจ็บป่วยขึ้นมาได้เตรียมเงินไว้เป็นค่ารักษาพยาบาลหรือยัง? ที่บ้านมีหนี้สิน! อันนี้คนสวนใหญ่เป็นกัน แอดมินก็มีหนี้บ้าน 2.7 ล้าน อยู่ แต่โชคดียังไม่มีลูก ถามว่า บ้านมีหนี้สินแล้วเกิดเราเป็นอะไรไป ใครจะมาจ่ายหนี้บ้านแทนเรา โยนหนี้ให้ลูก ให้สามี ให้ภรรยาหรอ? มีเงินสำรองจ่ายค่าหนี้สินหรือยัง แทนที่จะให้เค้าปลอดหนี้บ้าน มีเงินก้อนไว้ใช้สบายๆ ดีกว่าไหม นี่แหละที่คือเหตุผลที่จะต่องทำประกันชีวิต […]